خسارات ناشی از بحران آب و هوا برای تأمین مواد غذایی جوامع بومی کانادا
خسارات ناشی از بحران آب و هوا برای تأمین مواد...
دیدهبان حقوق بشر، در مهرماه ۱۳۹۹، گزارشی در خصوص عواقب بحران آب و هوایی برای تامین مواد غذایی از سوی جوامع بومی منتشر کرده است. دیدهبان حقوق بشر در گزارشی که منتشر کرده است به این موضوع اشاره نموده که تغییرات آب و هوایی در حال افزایشِ ضرر برای جوامع بومی در کانادا است. منابع غذایی به شدت کاهش پیدا کرده و بر سلامت این جوامع تاثیر گذاشته است. این گزارش در ۱۲۰ صفحه از سوی این نهاد حقوق بشری تحت عنوان “هراسم از این است که همه چیز را از دست بدهم” منتشر شده است. این گزارش، اقدام به مستندسازی تاثیر تغییرات آبوهوایی بر کاهش منابع سنتی غذایی جوامع بومی، افزایش هزینه کالاهای جایگزین وارداتی و تشدید مشکلات فزاینده عدم امنیت غذایی و پیامدهای منفی آن برای سلامتی جوامع بومی کرده است. در گزارش، به میزان دو برابری گرمایش هوای کانادا در قیاس با نرخ جهانی و میزان سه برابری آن در بخشهای شمالی این کشور اشاره شده است. گفتنی است که کانادا، به رغم برخورداری از جمعیت کم، همچنان یکی از ۱۰ تولید کننده نخست گازهای گلخانهای در جهان بهشمار میآید و سهم آلودهسازی آن ۳ تا ۴ برابر میزان متوسط جهانی است. کاتارینا رال، پژوهشگر ارشد محیط زیست در دیدهبان حقوق بشر، به منجر شدن تغییرات آبوهوایی به بروز سطوح خطرناکی از فقر در میان جوامع بومی، منجر شدن اقدام کانادا به نادیده گرفتن تعهدات خود در زمینه کاهش گازهای گلخانهای، افزایش بحران آبوهوایی در جهان و تحت تاثیر قرار گرفتن مردمان بومی که از زمینهای مناطق مسکونی خود تغذیه میکنند نیز اشاره کرده است.
دیدهبان در گزارش خود به اظهارات ساکنان سه منطقه جغرافیایی مورد مطالعه قرار گرفته در خصوص کاهش شدید میزان مواد غذایی قابل برداشت و همچنین افزایش دشواریها و مخاطرات برداشت محصول از زمین با توجه به تاثیرات اقلیمی بر عادات حیات وحش اشاره کرده است. در مستندات گردآوری شده از سوی این نهاد حقوق بشری به ناگزیر شدن خانوارهای بومی به خرید بیشتر مواد غذایی مورد نظر رژیم غذایی سنتی خود، با توجه به دوردست بودن فروشگاههای مواد غذایی و بالا بودن قیمت کالاهای خوراکی، اشاره شده است. از اینرو مردم این مناطق ناگزیر به خوردن غذاها با ارزشهای غذایی کمتر و بهای مناسبتر میشوند. این در حالی است که ساکنان بومی مناطق روستایی و دوردست بومی پیشاپیش بهدلیل حاشیهنشینی و دسترسی نامتناسب به مراقبتهای بهداشتی و درمانی از وضعیت سلامتی مناسبی برخوردار نیستند.
این شرایط باعث گردیده تا بیشتر کودکان، سالمندان و افراد مبتلا به بیماریهای مزمن تحت تاثیر قرار بگیرند و باعث گردد کودکان، گرسنه در مدارس حاضر گردند و برخی سالمندان نیز ناگزیر به کاهش مواد غذایی مصرفی شوند. این در حالی است که بسیاری از افراد مبتلا به بیماریهای مزمن نمیتوانند رژیم غذایی مورد توصیه پزشک را رعایت کنند. دیدهبان به برخی اقدامات جوامع بومی در راستای پرداختن به آثار بحران آبوهوایی، از جمله ایجاد شبکههای تشریک مواد غذایی سنتی و یا بنیان نهادن سامانههای نظارتی جهت مورد بررسی قرار دادن تاثیرات اقلیمی بر محیط زیست این جوامع اشاره کرده است. این در حالی است که به نوشته این گزارش، تمامی این اقدامات و فعالیتها نیازمند منابع و ظرفیتهای لازم بوده است که بسیاری از این جوامع فاقد آن هستند و دولتهای استانی و فدرال نیز حمایتهای لازم را از آنها به عمل نیاورده و تأثیر واقعی تغییرات آبوهوایی بر جوامع بومی و آثار حقوق بشری آن را نادیده میگیرند.
دیدهبان حقوق بشر در این گزارش به عدم اقدام کانادا به ایفاء نقش لازم در زمینه پیشبرد تلاشهای جهانی در راستای پرداختن به تغییرات اقلیمی بر اساس توافقنامه پاریس اشاره کرده است. این نهاد حقوق بشری در انتهای گزارش خود خاطر نشان کرده است که چنانچه کانادا بیدرنگ تلاشهای خود را در زمینه کاهش گازهای گلخانهای افزایش ندهد، این امر موجب رو به وخامت نهادن بحران آبوهوایی جهان گردیده و در نتیجه تأثیر بیشتر آن بر جوامع بومی میباشد. ازاینرو دولت این کشور باید هر چه سریعتر حمایتهای مالی و فنی لازم برای جوامع بومی را فراهم آورد، جوامعی که پیشاپیش با آثار مخرب تغییرات اقلیمی مواجه شدهاند.
تیم پژوهشی سازمان دفاع از قربانیان خشونت
https://www.hrw.org/news/2020/10/21/canada-climate-crisis-toll-first-nations-food-supply