آنکارا حامی تروریسم، ناقض حقوق بشر

تحلیل‌گر نشنال اینترست می‌گوید، به نوعی اعضای ناتو بایستی در این برهه تاوان و هزینه خبط بزرگ ترکیه را بپردازند و در نهایت این پرسش مطرح می‌شود که "آیا زمان آن نرسیده که عضوی همچون ترکیه که برای آن پیمان هزینه‌ساز است را اخراج کرد تا دیگر مقامات این کشور در آینده هوس نکنند اقدام مشابهی انجام دهند و بخواهند از ناتو و ظرفیت آن سوء استفاده نمایند؟! "
یکی از دلایلی که عنوان می‌شود چرا ترکیه چنین کرده، این است که روسیه درحال حاضر با تمام توان خود در مقابل تروریست‌ها ایستاده، هم در میدان سیاسی و هم در بعد نظامی. بنابراین ترکیه سعی کرد با این اقدام سرعت و قدرت حملات روسیه علیه تروریست‌ها را بکاهد و مساله‌ای انحرافی بوجود آورد تا تمرکز مسکو از سوریه کاسته شده و احیاناً وارد درگیری با ترکیه شود و همان‌گونه که در تحلیل نشنال اینترست آمده، ترکیه این اقدام را به پشتوانه عضویت در پیمان آتلانتیک شمالی انجام داده است.
این اقدام ترکیه نه تنها سوءاستفاده از عضویت در پیمان نظامی ناتو بوده بلکه می‌توان آن‌ را در شکلی کاملا آشکار، حمایت از اقدامات گروه تروریستی داعش و دامن زدن به فجایع انسانی و نقض گسترده حقوق بشر و بشردوستانه توسط این گروه تروریستی دانست.
حال به فاصله کوتاهی پس از سقوط سوخو آنکارا اقدام تازه‌ای انجام داده و آن ورود غیرقانونی به خاک کشور عراق بوده و به تعبیری بهتر لشکرکشی به شمال عراق به بهانه آموزش نیروهای پیشمرگ کرد که بدون هماهنگی با بغداد صورت گرفته و واکنش تند مقامات عراقی را هم به‌دنبال داشته است. اگر به این مقوله ورود پیدا نکنیم، تا همین جای داستان این اقدام ترکیه نیز برای تبیین نقض حاکمیت کشور عراق و زیرپاگذاردن قوانین بین‌المللی احترام به حاکمیت کشورها از سوی ترکیه کافی و مستدل به نظر می‌رسد.
اینها همگی مواردی است که در عرصه سیاست خارجی ترکیه به‌ تازگی رخ داده و موارد مشابه متعددی را می‌توان ذکر کرد که نشانگر سابقه چنین اقداماتی از سوی ترکیه است.
در بعد داخلی نیز اوضاع حقوق بشر در ترکیه چندان تعریفی ندارد و به طور گذرا می‌توان به عدم آزادی بیان برای منتقدان سیاست‌های دولت آنکارا و عدم استقلال و آزادی مطبوعات و رسانه‌های ترکیه‌ای اشاره کرد.
این درحالی‌است که ترکیه بی‌توجه به نقض حقوق بشر در داخل کشور خود، مستقیم و غیرمستقیم وارد جنگ و درگیری با دیگر کشورها و به‌ ویژه حمایت مستقیم از گروهک‌های تروریستی شده است. این موضوع آشکارا تایید این جمله است که "حامیان تروریسم، ناقضان حقوق بشر هستند".
درحال حاضر نیز در پی وقایع اخیر، پیمان آتلانتیک شمالی به‌ طور غیرمستقیم در معرض حمایت از تروریسم به واسطه حمایت از ترکیه قرار گرفته است و به نظر نویسنده یادداشت، اکنون بهترین زمان برای اتخاذ یک تصمیم مهم از سوی اعضای ناتو است و آن اخراج ترکیه از پیمان است، آنها می‌توانند یکبار برای همیشه از تحمل عضوی پر تنش و هزینه‌ساز رها شده ضمن اینکه از اتهام حمایت از تروریسم نیز به‌دور خواهد ماند.

مهدی مرزبان
پژوهشگر