هشدار عفو بین‌الملل نسبت به استفاده از مین‌ در مسیر مسلمانان روهینگیا به کشور بنگلادش

همچنین طبق اعلام سازمان ملل نزدیک به 90 هزار مسلمان روهینگیایی دیگر نیز برای فرار از خشونت‌ها به بنگلادش گریخته‌اند و این موضوع بحران انسانی بزرگی را در پی داشته است و باعث محدود‌شدن منابع آژانس‌های امدادرسانی که تا پیش از این به صدها هزار آواره برجای مانده از دورهای قبلی خشونت‌های میانمار کمک می‌کردند، شده است. جدیدترین برآوردهای امدادرسان‌های سازمان ملل در منطقه بازار کاکس واقع در مرز بنگلادش نشان می‌دهد که از ماه اکتبر تاکنون مجموعا 150 هزار تن از اعضای اقلیت روهینگیا به بنگلادش فرار کرده‌اند.
اما آنچه طی چند روز اخیر، بیش از همه موجب نگرانی مجامع بین‌المللی شده است، استفاده از مین‌هایی است که نیرو‌های امنیتی میانمار عمدا در مسیر عبور مهاجران روهینگیایی به مرز بنگلادش قرار داده‌اند. انفجارهای اخیر این مین‌ها، در امتداد یک مرز جغرافیایی رخ داده که طی آن سازمان ملل متحد تخمین می‌زند حدود ۳۰۰ هزار نفر از مردم روهینگیا در دو هفته گذشته در حال فرار از آنجا به بنگلادش هستند. این تعداد از مسلمانان روهینگیا که از خشونت‌های محل سکونت خود فرار می‌کنند، تلاش می‌کنند با عبور از مرز وارد بنگلادش شوند.
سازمان حقوق بشری عفو بین‌الملل در این رابطه با انتشار بیانیه‌ای اذعان داشت، اسنادی در اختیار دارد که نشان می‌دهد نیروهای امنیتی میانمار، در مرز با بنگلادش مین‌های ضد نفر کار گذاشته‌اند. به گفته این نهاد شواهد موجود نشان می‌دهد که نیروهای امنیتی میانمار عمدا مکان‌هایی را که پناهندگان روهینگیا از آن به عنوان نقاط عبور استفاده می‌کنند، هدف قرار داده است. به گفته عفو بین‌الملل استفاده از مین‌های ضدنفر از سوی ارتش میانمار طی هفته گذشته باعث جراحت‌های جدی به دست‌کم 5 نظامی شده است. این نهاد بین‌المللی اظهار داشت، دو تن از زخمی‌شدگان کودک هستند و گزارشاتی مبنی بر فوت یک مرد دیگر نیز وجود دارد.
شاهدان به این گروه حقوق بشری گفته‌اند که به چشم خود دیده‌اند نیروهای امنیتی میانمار این مین‌ها را کار گذاشته‌اند و اغلب در این منطقه گشت می‌زنند. دو تن از مسئولان بنگلادشی نیز در این رابطه اذعان داشته‌اند، بنگلادش به طور رسمی به موضوع مین‌گذاری در منطقه مرز‌ی خود اعتراض خواهد کرد. ماموران مرزی بنگلادش در این رابطه اعلام کردند یک زن روهینگیایی در انفجار اخیر در فاصله 50 متری مرز میانمار با بنگلادش، پای خود را از دست داد و برای انجام درمان به بیمارستانی در بنگلادش منتقل شد. تیرانا حسن، مدیر بخش واکنش بحران عفو بین‌الملل در این ارتباط گفت: «این یک روش بی‌رحمانه برای افزودن به بدبختی مردمی است که از دست آزار و شکنجه نظامیان میانمار گریخته‌اند.»
وی افزود: «استفاده از مین‌های ضد‌نفر غیرقانونی است چراکه این مین‌ها به صورت کورکورانه و بی‌هدف مردم را می‌کشند و آنها را معلول می‌کنند. مین‌ها قادر نیستند که میان شبه‌نظامیان و مردم عادی تمایزی قائل شوند» به گفته این مقام مسئول، شواهد بیشتری که از این معضل ارائه می‌شود حاکی از آن است که این مشکل را نمی‌توان به تنهایی حل کرد. بر این اساس جامعه بین‌الملل، از مقامات میانمار خواسته است تا بلافاصله به این اعمال ناخوشایند خود پایان دهند و تیم‌هایی را برای پاکسازی این مناطق اعزام کنند. تیرانا حسن، در خاتمه خاطرنشان کرد ارتش میانمار به جای انکار مسئولیت و فرار از واقعیت، باید امنیت افراد در حال فرار را در مناطق مرزی تضمین نماید.
در بیانیه عفو بین‌الملل نیز تاکید شده، ارتش میانمار یکی از معدود نیروهای دولتی در سراسر جهان است که همچنان به طور آشکار از مین‌های ضد‌نفر استفاده می‌کند، استفاده از این سلاح‌ها در سال ۱۹۹۷ به موجب یک معاهده بین‌المللی ممنوع اعلام شد. گفتنی است سازمان ملل متحد طی گزارشی اعلام کرد، به دنبال آغاز عملیات ارتش میانمار علیه شورشیان منطقه روهینگیا فرار شهروندان این منطقه با تمام دشواری‌ها همچنان ادامه دارد. این در حالی است که نهادهای مدافع حقوق بشر از کارشناسان سازمان ملل متحد می‌خواهند تا نقض گسترده و سیستماتیک در استان راخین، از جمله استفاده از مین‌های ممنوعه را مورد بررسی قرار دهند و با کسانی که مسئول چنین اقداماتی هستند، برخورد نمایند.

مرضیه عزیزیان

پژوهشگر مسایل حقوق بشر