مصاحبه‌های اختصاصی: استفاده ابزاری ترامپ از مسئله مهاجرت برای بسیح رأی‌دهندگان ناامید

مصاحبه اختصاصی سازمان دفاع از قربانیان خشونت با پروفسور ورنون برتون، استاد تاریخ و جامعه‌شناسی دانشگاه کلمسون آمریکا با موضوع استفاده ابزاری ترامپ از مسئله مهاجرت برای بسیح رأی‌دهندگان ناامید.

 ایالات متحده آمریکا جامعه‌ای متنوع و چند فرهنگی‌ست و طیف‌های مختلفی از نژاد، فرهنگ، مذهب و ملیت را دربرمی‌گیرد. این وضعیت مزایایی را برای آمریکا به دنبال داشته است. طبق مطالعه مرکز تحقیقات پیو که در سال 2019 انجام شد، اکثریت آمریکایی ها یعنی 57 درصد از آنها معتقدند که تنوع افراد با پیشینه‌های مختلف قومی و نژادی "یک چیز بسیار خوب" برای کشور است. تعداد بیشتر یعنی 64٪ آمریکایی‌ها نیز براین باورند که نژاد و قومیت تأثیر مثبتی بر فرهنگ کشور دارد. با این حال تعصبات نژادی و ضدیت با مهاجران و اقلیت‌ها از زمان استقلال این کشور وجود داشته است که در سال‌های اخیر به ویژه در پی حملات 11 سپتامبر تشدید شده است. روی کار آمدن ترامپ با طرح توجیهی کاهش مهاجرت نقطه عطف دیگری برای روابط نژادی در آمریکا شد. همین تحقیقات در سال 2019 حاکی از آن است که اکثریت مردم آمریکا قبول دارند که از زمان روی کار آمدن ترامپ روابط نژادی و نیز نظرات نژادپرستانه گسترش یافته است. لذا با توجه به این مسئله مصاحبه‌ای اختصاصی با پروفسور ورنون برتون، مورخ مشهور، تاریخ‌دان، جامعه‌شناس و مردم شناس آمریکایی انجام شده که خلاصه آن در ذیل آمده است.

پروفسور برتون در خصوص اینکه تا چه اندازه ترامپ موفق شده است که صدای سفیدپوستان باشد، معتقد است که تاریخ‌دانان معمولاً به گذشته می‌پردازند تا اینکه حوادث آینده را پیش‌بینی کنند. لذا در این خصوص وی به حوادث مشابه‌ای در گذشته آمریکا از لینکلن گرفته تا ریگان پرداخته و نتیجه می‌گیرد که نژادپرستی همواره در آمریکا وجود داشته اما این رسانه‌های اجتماعی و شبکه‌های راستگرا از جمله فاکس نیوز، راش لیبائو و شان هانیتی بودند که ترامپ را برجسته کردند و به احساسات منفی نسبت به مهاجران و اقلیت‌ها دامن زدند. ترامپ دست جمهوری‌خواهان را در ضدیت با مهاجران و سیاهان خوانده و از یک الگوی قدیمی "عوام‌فریب نژادی ایالت‌های جنوبی" که قبلاً بنجامین تیلمن فرماندار کارولینای جنوبی نماینده آن بود، پیروی می‌کند. برتون، ترامپ را نسخه تیلمن اوایل قرن بیستم می‌داند که از مسئله نژادی برای متقاعد کردن رأی‌دهندگان در جهت منافع خود استفاده می‌کند. هرچند به عقیده ایشان حتی تیلمن در برخی از جوانب از ترامپ بهتر بود. به اعتقاد وی، این در واقع بومی‌گرایی بود، نه نژادپرستی علیه سیاه پوستان آمریکایی، که ترامپ را وارد کاخ سفید کرد. موضوعی که اصلاحیه چهاردهم قانون اساسی آمریکا نیز آن را رد می کند و بر حقوق «همه مردم» نه «همه شهروندان» تأکید دارد.
درحقیقت ترامپ پس از اینکه از یک کاندیدای انتخاباتی به ریاست جمهوری رسید، ضدیت خود با سیاه‌پوستان را از حالت پنهان به شکل آشکار بدل نمود. خیال پردازی دیوانه‌وار او مبنی بر اینکه باراک اوباما صلاحیت رئیس جمهور شدن را نداشت، هم ضدمهاجرت و هم ضدسیاه پوستان بود. پروفسور برتون در خصوص برخورد خشن پلیس به ویژه نسبت به اقلیت‌ها نیز معتقد است که این موضوع می‌بایستی مورد توجه قرار گیرد اما شاید دلیل آن بیشتر از «عدم شناخت» اقلیت‌ها نشأت می‌گیرد چرا که بیشتر افسران پلیس سفیدپوست هستند.

به عقیده پروفسور برتون سیاست‌های مهاجرتی آمریکا به بهبود امنیت ملی این کشور نمی‌انجامد. چرا که شواهد حاکی از آن است که بیشتر حملات تروریستی در آمریکا همانند تیراندازی‌های دسته‌جمعی در مدارس، توسط بومیان آمریکایی انجام شده نه مهاجران. در حقیقت ترامپ و ملی‌گرایان از مسئله مهاجرت به عنوان یک حربه برای جنگ فرهنگی و بسیج رأی‌دهندگان ناامید استفاده می‌کنند که بسیاری از آنها از اقتصاد جهانی و دیجیتالی شده عقب مانده‌اند. سیاست‌های مهاجرتی محدودکننده، افرادی را هدف قرار می‌دهد که در جست وجوی فرصت‌های اقتصادی و درجاتی از حقوق مدنی و انسانی به آمریکا می‌آیند. آنچه باعث عظمت آمریکاست ایجاد فرصت برای افرادیست (مهاجرینی) که به دنبال اختراع و نوآوری به این کشور می‌آیند. به اعتقاد پروفسور برتون اگر بخواهیم واقع‌بین باشیم خواهیم دید که این سیاست‌ها از ترس نشأت می‌گیرند، ترسی که نشان از آن دارد که در آینده نه چندان دور ترکیب جمعیتی ایالات متحده آمریکا کاملاً متفاوت خواهد بود. قدرت آسیایی‌ها و دورگه‌ها (قهوه‌ای‌ها) جایگزین قدرت سفیدپوستان خواهد شد. وی در نهایت اعلام می‌کند که این آخرین نقطه سیاست‌های محدودکننده مهاجرتی می‌باشد.

برای مطالعه متن کامل می‌توانید به  اینجا  مراجعه نمایید.