مصاحبه‌های اختصاصی:‌ وضعیت نژادپرستی، تبعیض‌نژادی و بیگانه‌ستیزی در استرالیا

مصاحبه اختصاصی سازمان دفاع از قربانیان خشونت با پروفسور اسکات پوینتینگ، استاد مدعو مرکز مطالعات اسلامی و تمدن دانشگاه چارلز استرت استرالیا با موضوع وضعیت نژادپرستی، تبعیض نژادی و بیگانه‌ستیزی در استرالیا.
چند فرهنگ‌گرایی در بسیاری از کشورهای دموکرات جهان در وضعیت آشفته‌ای قرار دارد. هرچند وضعیت کشور استرالیا در قیاس با دیگر کشورها از موقعیت بهتری برخوردار است. تا جایی که نخست وزیر پیشین این کشور، مالکوم تورنبل، زمانی استرالیا را به عنوان "موفق‌ترین کشور چند فرهنگی جهان" نامید. از سوی دیگر تحقیقات انجام شده حاکی از آن است که 85 درصد استرالیایی‌ها معتقدند که فرهنگ‌سازی برای کشورشان خوب است در حالی که تنها 3 درصد از استرالیایی‌ها به شدت مخالف این موضوع هستند که آمیختگی فرهنگی باعث بهبود زندگی آن‌ها می‌شود. با این وجود لفاظی ضد مهاجرت و بیگانه‌ستیزی همچنان که در رسانه‌های ایالات متحده و بسیاری از کشورهای اروپایی دیده می‌شود در استرالیا نیز تکرار می‌شود. اگر بخواهیم به ریشه‌های این موضوع بپردازیم باید به اویل سال 1900 میلادی برگردیم. با شروع سال 1901 ، یعنی سال استقلال استرالیا از پادشاهی انگلستان، دولت سیاست استرالیای سفید را با هدف منع مهاجرت افراد با قومیت غیراروپایی به استرالیا وضع کرد. این قانون که رسماً با عنوان قانون محدودیت مهاجرت در سال 1901 شناخته می‌شد، و بسیاری از مورخان آن را مصداق تبعیض‌نژادی می‌دانستند بین سال‌های 1949 تا 1973 شروع به برچیده‌‌شدن کرد. استرالیا با میزبانی از مردم بیش از 190 کشور دنیا به عنوان یکی از بزرگترین‌ کشورها در تنوع فرهنگی مطرح می‌باشد. از این رو این کشور در سال 1986 یک کمیسر ویژه تبعیض نژادی فدرال برای نظارت بر اجرای قوانین ضد تبعیض در این کشور ایجاد نمود.
با توجه به اهمیت موضوع فوق و در راستای بحث و بررسی بیشتر، سازمان دفاع از قربانیان خشونت اقدام به مصاحبه با پروفسور اسکات پوینتینگ نمود. وی استادیار مرکز مطالعات و تمدن اسلامی در دانشگاه چارلز استورت در استرالیا است. پروفسور پوینتینگ به طور گسترده درباره اسلام‌هراسی و نژادپرستی فعالیت داشته و آثاری را منتشر نموده است. او همچنین سردبیر همکار "اسلام‌هراسی جهانی: مسلمانان و وحشت اخلاقی در غرب" و "رسانه ، جنایت و نژادپرستی" می‌باشد. ایشان در این مصاحبه تصویر روشن و واضحی از تعاملات بین فرهنگی در استرالیا، تبعیض علیه اقلیت‌های دینی و نژادی و همچنین سیاست‌های مهاجرتی دولت استرالیا ارایه داد که در ذیل بخش‌های از این گفتگو و نظرات ایشان آمده است.
به عقیده پروفسور پوینتینگ رسانه‌های تجاری به گفتمان نژادپرستانه دامن می‌زنند چون باعث فروش بیشتر برای آن‌ها می‌شود. آن‌ها با افزایش دادن هراس اخلاقی، با سرزنش کردن "دیگران" بابت مشکلات معاصر و با نقش آفرینی کردن در کارزارها و پویش‌های عوام‌گرایانه، بازار خود را ایجاد می‌کنند. به اعتقاد ایشان تا زمانی که برانگیختن آشکار نفرت نژادی یا موارد مشابه در کار نباشد، تلاش برای جلوگیری از نژادپرستی در رسانه‌ها مورد مخالفت صاحبان منافع واقع می‌شود که تحت عنوان نزاکت سیاسی یا نقض آزادی بیان، جلوی رگلاتوری رسانه‌ها را می‌گیرند. به اذعان پروفسور پوینتینگ باید بین سیاست‌های مهاجرتی و سیاست‌های دولت در مورد پناهجویان تفاوت قایل شویم. استرالیا همچنان جمعیت بزرگی از مهاجران را می‌پذیرد و سیاست‌هایش به طور رسمی غیر تبعیض‌آمیز هستند. سیاست‌های تبعیضی "استرالیای سفید" در دهه های 1960 و 1970 برچیده شدند. آنچه که از دهه‌ی 1990 به بعد تشدید و سخت‌تر شد، ورود پناهجویان از مسیر دریاست.
اصل چند فرهنگی بودن از سوی اکثریت مردم و احزاب اصلی مورد حمایت است و با اصول استرالیایی برابری و عدالت همخوانی دارد. از حیث تامین نیازهای مهاجران و پذیرش فرهنگ و زبان آن‌ها، استرالیا یکی از پذیراترین کشورهاست و تقریباً با کانادا در یک ردیف قرار دارد. ایشان معتقد است که اسلام هراسی، همانند تمامیت جهان غرب، در استرالیا یک نگرانی جدی به شمار می‌رود. دولت‌های غربی، از جمله استرالیا، اسلام‌هراسی را یک مشکل اساسی تلقی نمی‌کنند، آن را انکار و گاهی اعمال می کنند. وی در خصوص تبعیض در نظام آموزشی نیز معتقد است که تبعیض یک موضوع عمده در نظام آموزشی استرالیاست، همانگونه که در جامعه‌ی گسترده‌تر چنین است. در خصوص تبعیض در استرالیا پروفسور پوینتینگ معتقد است که این شهروندان بومی استرالیا هستند که با بیشترین تبعیض در این کشور مواجه هستند. علاوه بر شاخص‌های سلامتی، بیکاری و آموزش، نابرابری توزیع ثروت، نابرابری در مسکن و تبعیض در سیستم قضایی از جمله حوزه‌هایی هستند که بومیان استرالیایی در آن با مشکل مواجهند. به اعتقاد پروفسور پوینتینگ تنوع فرهنگی و قومی استرالیا در رهبری ملی و سیاسی آن بازتاب نیافته چرا که یک جامعه ی بسیار نابرابر است.

برای مطالعه متن کامل مصاحبه به زبان انگلیسی به اینجا مراجعه نمایید.