بحران کودکان یمنی در میانه بحران جنگ
بحران کودکان یمنی در میانه بحران جنگ
موسسه بروکینگز، در آبان ماه 1399، گزارشی را در خصوص بحران کودکان یمنی در میانه بحران جنگ در این کشور منتشر کرده است. درگیری های یمن، به عنوان بدترین بحران بشردوستانه در جهان در حال ادامه یافتن است. علی رغم تبادل نادر زندانیان میان طرف های منازعه، درگیری در ماه اکتبر سال جاری بیش از 50 نفر کشته صرفا در شهر بندری حدیده به همراه داشته است. این در حالی است که در استان های مارب و جوف تعداد بیشتری از مردم کشته شده اند.
در این گزارش به نیاز 80% از مردم یمن (24 میلیون نفر) به کمک های بشردوستانه اشاره شده است. تقریبا نیمی از آنان از نظر غذایی در معرض ناامنی شدید هستند و 2 میلیون نفر با سطوح بحرانی از گرسنگی مواجه می باشند. گفتنی است که با شیوع بیماری کووید 19 این وضعیت رو به وخامت نهاده که می تواند منجر به مرگ 230 هزار نفر (5 برابر میزان متوسط جهانی) شود.
فقط نیمی از مراکز بهداشتی کشور یمن کاملا فعال هستند. بیماری وبا با انتشار 180 هزار مورد جدید که در هشت ماه اول سال 2020 گزارش شده است، کماکان ادامه دارد. فعالیت اقتصادی 50 درصد کاهش یافته و با فرسایش طبقه متوسط، نرخ فقر تا 80 درصد افزایش یافته است. 3.6 میلیون نفر آواره داخلی وجود دارد که 155 هزار نفر از آنها در نیمه اول سال 2020 بی جا شده اند. به نوشته این موسسه، چنانچه جنگ در سال 2021 میلادی پایان یابد، توسعه این کشور به مدت 25 سال و چنانچه در سال 2030 میلادی خاتمه یابد، توسعه آن به مدت 40 سال به تعویق افتاده است.
گزارش در ادامه عنوان می کند که در فاجعه گسترده یمن، بیشترین آسیب پذیری ها را کودکان متحمل شده اند؛ 22 میلیون کودک آواره گردیده و بنا بر گزارش یونیسف (صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل)، 12 میلیون کودک به کمک های بشردوستانه اضطراری نیاز دارند. این احتمال می رود که تعداد کودکان زیر 5 سال مبتلا به سوء تغذیه تا پایان سال 2020 میلادی به 2.4 میلیون نفر برسد. نیمی از کودکان زیر پنج سال در یمن با افسردگی دست و پنجه نرم می¬کنند که این موضوع پیامدهای بلندمدت در آینده دارد.
گفتنی است از آغاز جنگ تا ژوئن 2019 میلادی، بیش از 7500 کودک یمنی به دلیل حملات هوایی، بمبارانوها، مین های زمینی و دیگر حوادث ناشی از جنگ کشته شدهاند که به گفته سازمان ملل متحد آمار واقعی کشتهشدگان با توجه به دشواری نظارت ها بسیار بیشتر است. با این وجود تلفات، بی وقفه افزایش می یابد و حتی پس از کشته شدن 44 کودک در سال 2018 در اتوبوس مدرسه ای که توسط نیروهای ائتلاف به رهبری سعودی ها بمباران شد، این حملات همچنان ادامه دارد. این در حالی است که فروش سلاح به عربستان از سوی آمریکا، فرانسه، کانادا و دیگر کشورها تداوم یافته است. در این گزارش به اقدام سازمان ملل متحد در خصوص مستندسازی به خدمت گرفته شدن هزاران کودک سرباز از سوی طرفکهای درگیر نیز اشاره شده است. در بخش دیگری از گزارش عنوان شده که قبل از همه گیری کووید 19، 2 میلیون کودک از تحصیل بازمانده بودند و 3.7 میلیون کودک دیگر نیز در معرض خطر بازماندگی از تحصیل هستند و بروز بیشتر این خطر برای دانش آموزان دختر با آمار 36 درصدی در قیاس با آمار 24 درصدی دانش آموزان پسر می باشد.
شیوع بیماری همه گیر کووید 19 و تعطیلی مدارس، باعث گردیده تا تعداد کودکان بازمانده از تحصیل به 8 میلیون نفر برسد. گفتنی است که در حالی که مدارس به آهستگی در حال گشایش هستند، احتمالا کودکان بیشتری از تحصیل بازمی مانند، چراکه ممکن است در معرض سازوکارهای منفی، همچون کار، ازدواج زودهنگام، به خدمت گرفته شدن برای سربازی و دیگر اشکال بهره برداری قرار گیرند، به دلیل هراس از بیمار شدن به مدرسه نروند و یا والدین شان از عهده مخارج مدرسه برنیایند، که به این موارد می توان عدم دسترسی به غذا، بهداشت و سلامت را نیز افزود.
قبل از آغاز شیوع و همه گیری، 4.7 میلیون کودک به کمک های تحصیلی و آموزشی در سراسر کشور یمن احتیاج داشتند که از این تعداد حدود 3.7 میلیون نفر از آنها نیاز مبرم به این کمک ها دارند. حدود 2000 مدرسه (20 درصد کل مدارس کشور)، به دلیل تخریب بر اثر جنگ، استفاده به عنوان سرپناه برای بی جاشدگان داخلی و یا تغییر کاربری به مراکز قرنطینه بیماران مبتلا به کووید 19 غیرقابل استفاده شده است. گفتنی است که در طول ۵ سال گذشته، ۳۸۰ مدرسه مورد حمله قرار گرفته، در میانه درگیریها تخریبشده و یا به اشغال نیروهای نظامی درآمدهاند که از این تعداد ۱۵۳ مدرسه مورد حملات هوایی نیروهای ائتلاف به رهبری عربستان واقع شدهاند.
گزارش عنوان میکند که آموزگاران در یمن عمدتا بدون حقوق هستند و مجبور می باشند در مشاغل دوم مشغول کار شوند و یا کار معلمی را رها کرده و به سراغ یافتن شغل دیگری بروند. همچنین یونیسف به بودجه ۷۰ میلیون دلاری جهت پرداخت دستمزدهای ۱۶۰ هزار آموزگار و دیگر کارکنان مدارس که کمتر از نیمی از کل جمعیت این افراد است، نیاز دارد. به این موارد میتوان چالشهای دیگری، چون فقدان وسایل آموزشی و بهداشت ناکافی، بهویژه برای دختران این کشور، را نیز افزود.
در این گزارش به تأمین ۴۲ درصد از بودجه ۳.۴ میلیارد دلاری درخواستی از سوی سازمانهای امدادرسان تا ماه اکتبر سال ۲۰۲۰ میلادی اشاره شده است که تنها میتواند ۹ میلیون نفر از مردم این کشور را در ماه پوشش دهد، درحالیکه این رقم در ژانویه سال جاری به ۱۳ میلیون نفر رسیده بود. این در حالی است که در گزارش عنوانشده خدمات امدادرسانی از سوی تمامی طرفهای نبرد با مانع مواجه میشوند.
تیم پژوهشی سازمان دفاع از قربانیان خشونت
https://b2n.ir/848005