حبس زندانیان مهاجر در زندان های استانی کانادا

سازمان دیده‌بان حقوق بشر، در روز پنج‌شنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۰، گزارشی در خصوص ضرورت متوقف ساختن حبس زندانیان مهاجر در زندان‌های استانی توسط دولت کانادا منتشر کرده است. در این گزارش به راه‌اندازی کارزار ملی «به کانادا خوش آمدید » توسط سازمان‌های دیده‌بان حقوق بشر و عفو بین‌الملل به طور مشترک اشاره شده و بر فسخ قراردادهای مبتنی بر نگهداری از زندانیان مهاجر در زندان‌های استانی که بسیاری در آن‌ها با رفتار سوء‌استفاده‌جویانه مواجه شده‌اند تاکید شده است. این گزارش بیان می‌کند مقام‌های کانادا تعداد قابل توجهی از مهاجران را از زمان آغاز شیوع بیماری کووید 19 در ماه مارس سال ۲۰۲۰ میلادی از حبس آزاده کرده و این در حالی است که مهاجران محبوس در زندان‌های استانی در قیاس با بازداشتگاه‌های مهاجرتی پس از گذشت ۶ ماه از آغاز همه‌گیری افزایش بیش از دو برابری داشته است. طبق این گزارش زندان‌های استانی در کانادا برای حبس افراد در انتظار فرآیندهای دادگاه‌های کیفری و یا در حال گذراندن محکومیت‌های کیفری تا دو سال در نظر گرفته شده است.
بر اساس این گزارش حبس زندانیان مهاجر در این زندان‌های فوق امنیتی در شرایط بسیار محدودآمیزتر از بازداشتگاه‌های مهاجرتی، به طولانی تر شدن زمان حبس منجر شده است. بنا به اظهارات سامر موسکاتی ، معاون حقوق معلولان در سازمان دیده‌بان حقوق بشر، اقدام دولت فدرال کانادا به انتقال زندانیان مهاجر به زندان‌های استانی منجر به نقض حقوق بشر شده است. در این متن به آمارهای دولت کانادا مبنی بر حبس یک پنجم از زندانیان مهاجر، در فاصله‌ ماه آوریل سال ۲۰۱۷ تا ماه مارس سال ۲۰۲۰ میلادی، در ۷۸ زندان استانی در سراسر کانادا اشاره شده است. گفته شده ۶ ماه پس از آغاز شیوع بیماری کووید ۱۹، ۵۰ درصد از زندانیان مهاجر در زندان‌های استانی محبوس شده بودند. این در حالی است که متوسط زمان حبس در قیاس با همین مدت زمان در سال گذشته، بیش از دو برابر شده و به ۲۹ روز افزایش یافته است و دست‌کم ۸۵ تن از زندانیان برای ۱۰۰ روز یا بیشتر محبوس شده‌اند. همچنین در این گزارش به پژوهش‌های اخیر دیده‌بان حقوق بشر و عفو بین‌الملل در زمینه مستندسازی موارد نقض جدی حقوق بشر در قبال زندانیان مهاجر در کانادا، که در جستجوی زندگی بهتر و گریز از آزار و اذیت به این کشور پناه آورده نیز اشاره شده است. گفته شده زندانیان مهاجر با وجود عدم ارتکاب جرائم کیفری به تحمل حبس و مواجهه با محدودآمیزترین شرایط حبس در این کشور، ازجمله زندان‌های امنیتی و یا سلول انفرادی مواجه می‌شوند. همچنین به زندانیان مهاجر دستبند و پابند زده می‌شود و از تماس آن‌ها با جهان خارج ممانعت به عمل می‌آید. بسیاری از آن‌ها در محیط‌های پرمخاطره‌ای محبوس می‌شوند که احتمال مواجهه‌شان با خشونت وجود دارد.
این گزارش به حبس زندانیان مهاجر رنگین‌پوست، به‌ویژه سیاه‌پوستان، برای مدت زمان‌ طولانی‌تر و غالباً در زندان‌های استانی به جای بازداشتگاه‌های مهاجرتی اشاره کرده و بیان می‌کند مواجهه افراد برخوردار از شرایط روحی و روانی خاص، با تبعیض در خلال فرآیند حبس آثار زیان‌باری برای جوامع رنگین‌پوست، پناهجویان، کودکان و خانواده‌ها به دنبال دارد. گزارش بیان می‌کند اقدام کانادا در خصوص حبس زندانیان مهاجر در زندان‌های استانی با قوانین بین‌المللی حقوق بشر در تناقض است. چرا که حبس در این اماکن به خودی خود اقدامی تنبیهی به شمار می‌آید و بر اساس معیارهای بین‌المللی، زندان‌های مزبور برای این منظور طراحی نشده‌اند و دولت‌ها اجازه حبس مهاجران در این اماکن را ندارند. این گزارش بر ضرورت اقدام مقامات کانادا جهت متوقف ساختن روند استفاده از زندان‌های استانی برای حبس‌های مهاجرتی و فسخ تمامی قراردادهای خود جهت انتقال زندانیان مهاجر به این زندان‌ها تاکید می‌کند.

تیم پژوهشی سازمان دفاع از قربانیان خشونت

https://www.hrw.org/news/2021/10/14/canada-stop-incarcerating-immigration-detainees-provincial-jails