کودکان بی‌خانمان بریتانیا، مصداق بارز ناکارآمدی دولت

لندن از بالاترین نرخ فقر کودکان در سراسر انگلیس برخوردار است و تداوم ناکارآمدی سیاست‌های دولت بریتانیا موجب شده ۸۶۴۵۰ کودک در شرایط زیر استاندارد و سکونت‌گاه‌های موقت غیرقابل‌ سکونت زندگی کنند. سازمان دیده‌بان حقوق بشر، در روز چهارشنبه ۲۷ بهمن‌ماه ۱۴۰۰، گزارشی در خصوص ناکارآمدی دولت بریتانیا در قبال کودکان بی‌خانمان لندن منتشر کرده است. در این گزارش به مستندسازی نقض حقوق فرزندان خانواده‌هایی که ناگزیر به زندگی در سکونت‌گاه‌های موقت هستند مانند نقض حق مسکن، تحصیل، سلامت و بازی بر اساس پژوهش جدید سازمان دیده‌بان حقوق بشر و سازمان خیریه چایلدهود تراست ، اشاره شده است. طبق این گزارش، تداوم ناکارآمدی سیاست‌های دولت بریتانیا موجب شده ۸۶۴۵۰ کودک در شرایط زیر استاندارد و سکونت‌گاه‌های موقت غیرقابل‌ سکونت زندگی کنند. گفتنی است که لندن از بالاترین نرخ فقر کودکان در سراسر انگلیس برخوردار بوده و در صورت محاسبه هزینه‌های مسکن در میان ۲۶ منطقه از ۳۳ منطقه، نرخ فقر در میان کودکان این شهر دست‌کم دو برابر این میزان برآورد می‌شود.
گزارش بیان می‌کند ادامه کاهش امکان تأمین مسکن برای خانواده‌های کم درآمد در لندن که بخشی از آن ناشی از تدابیر دولت در زمینه حذف مزایای مسکن از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ میلادی و مجدداً از سال ۲۰۲۱ تا کنون می‌باشد، منجر به تشدید فشار بر خانواده‌ها در قبال افزایش اجاره بهاء شده است، درحالی‌که مزایایی نیز به آن‌ها تعلق نمی‌گیرد. حال آن‌که بر اساس قوانین انگلیس، چنانچه خانواده‌ای مسکن خود را از دست دهد، شوراهای محلی موظف به تأمین سکونت‌گاه‌های موقت برای این خانواده‌ها هستند، تا زمانی که مسکنی دائمی برای آن‌ها فراهم شود. گفتنی است که طی دهه گذشته تعداد خانواده‌هایی که در انگلیس مجبور به سکونت در مسکن‌های موقت شده‌اند، 65 درصد افزایش داشته که اکثریت آن‌ها ساکن لندن هستند.
بر اساس گزارش حمایت‌های دولت در دوران شیوع بیماری کووید – ۱۹، و اتخاذ راهکارهایی چون: ممنوعیت صدور حکم تخلیه و افزایش کمک‌‌هزینه‌های موسوم به «اعتبار جهانی»، نقش مهمی را در بی‌خانمان نشدن مردم انگلیس و کسب اطمینان از بهره‌مندی آن‌ها از حق بر سلامت در دوران همه‌گیری ایفاء نموده است. این در حالی است که اکنون با لغو این حمایت‌ها و افزایش هزینه‌های زندگی، خانواده‌های کم‌درآمد وضعیت معیشتی ناپایداری را تجربه می‌کنند. گفته می‌شود حدود ۲۰۰ هزار کودک ساکن مسکن‌های استیجاری با توجه به دریافت حکم تخلیه از سوی مالکان و یا ناتوانی خانواده‌ها در پرداخت اجاره بهاء در معرض بی‌خانمانی قرار دارند. بر اساس گزارش، مقام‌های محلی لندن برای یافتن مسکن‌ مناسب خانواده‌های نیازمند تحت فشار هستند. این در حالی است که کودکان این خانواده‌ها ناگزیر به زندگی در سکونت‌گاه‌های موقت می‌باشند و از عواقبی چون انباشتگی جمعیت، نفوذ هوای سرد به خانه‌ها و خانه‌های دارای کپک‌های سمی به دلیل عدم برخورداری از سیستم مناسب تهویه هوا رنج می‌برند.
در گزارش، بر ضرورت ایجاد معیارهای قانونی به‌منظور تأمین مسکن‌های ایمن و آبرومند برای خانواده‌های ساکن سکونت‌گاه‌های موقت با مشاوره مقام‌های محلی، بنگاه‌های تهیه املاک و ساکنان این مسکن‌ها، تاکید شده است. همچنین بر ضرورت اقدام دولت بر انتقال خانواده‌‌ها از سکونت‌گاه‌های موقت به مسکن‌های دائمی و برخوردار از کیفیت مناسب تاکید شده است. این در حالی است که سیاست‌های دولت منجر به کاهش شدید میزان خانه‌های اجتماعی در سطح ملی شده است.

تیم پژوهشی سازمان دفاع از قربانیان خشونت

https://www.hrw.org/news/2022/02/16/government-failing-londons-homeless-children