آموزش کمکهای بشردوستانه و​ بهبود کیفیت آموزش آوارگان

«شبکه جهانی آموزش برای شرایط اضطراری» متشکل از سازمانهای ملی و بین المللی غیردولتی است و بیش از یازده هزار نفر در حدود ۷۰ کشور جهان دارد. شرکت کنندگان در برنامه های آموزشی این شبکه با معیارهایی آشنا شدند که استانداردهای حداقلی نام دارد.

هدف این شبکه این است تا مطمئن شود که طرحهای آموزشی برای بازسازی پس از فجایع جنگی، از شالوده ای مستحکم برخوردارند. در «شبکه جهانی آموزش برای شرایط اضطراری» تلاش می شود که دوره های آموزشی با شرایط محلی سازگار هم باشد.

حنین الوالحلاوه از طرف «شبکه جهانی آموزش برای شرایط اضطراری» در اردوگاه پناهندگان زعتری در مرز اردن و سوریه کار می کند. بیش از ۸۰ هزار پناهجوی سوری در این اردوگاه زندگی می کنند. کودکان این افراد هم باید به مدارس جدید بروند.

حنین ابو الحلاوه به همراه مددکاران اجتماعی و کارشناسان شبکه به مشکلات این دانش آموزان رسیدگی می کنند. وی که دوره آموزشی مخصوص این شبکه را در عمان، پایتخت اردن دیده است می گوید که این آموزشها به او کمک کرده است، مهارتهای فردیش بهتر شود. وی می افزاید: «می خواهیم مطمئن شویم که دسترسی همگانی وجود دارد و اینکه استانداردها رعایت می شود. پس از این دوره های آموزشی، اعضای شبکه حساس قدرت و توان بیشتری می کنند و راحتتر کارشان را انجام می دهند.»

فرانسه؛ آموزش کمکهای بشر دوستانه در مدرسه «بیوفورس»
افراد زیادی دوست دارند در زمینه کمک های بشردوستانه کار کنند، اما آموزشهایی که در این زمینه داده می شود اغلب در سطح نظری و تئوری باقی می ماند. مدرسه فرانسوی «بیوفورس» در شهر لیون، یکی از معدود مدارس دنیاست که در این زمینه رهیافتی عملی دارد.

در این مدرسه حرفه های مختلف در زمینه کمکهای بشر دوستانه آموزش داده می شود. دوره های آموزشی هم بسته به اهداف و تجربه حرفه ای، بین سه روز تا سه سال طول می کشد. پیش از پذیرش کارآموزان، «بیوفورس» ظرفیتهای آنها را بررسی می کند. اینکه چه تجربه ای دارند؟ چه قدر از نظر روانی و فیزیکی مقاوم هستند؟ و آیا می توانند کار گروهی انجام دهند؟

حدود ۲۵۰ کارآموزی که هر سال در این رشته ها آموزش می بینند، اغلب از کشورهای فرانسه زبان آفریقا هستند، مثل “اسپرانس مورکاتله” که اهل رواندا ست. وی می گوید: «در کشتار توتسیها در سال ۱۹۹۴ در رواندا من به کمیته بین المللی صلیب سرخ پناهنده شدم. کمیته بین المللی صلیب سرخ در این دوره از ما حفاظت کرد، و بعد به ما پیشنهاد کار داد، چون کشور ویران شده بود. الان بیست و یک سال است که برای آنها کار می کنم.»

اسپرانس به همراه دیگر کارآموزان در دوره آموزشی سه روزه در مدرسه «بیوفورس» شرکت کرده است. قرار است این کارآموزان که از سازمانهای غیر دولتی مختلف در این دوره شرکت کرده اند، وضعیتی شبیه به وضعیت اردوگاه پناهندگان در آفریقا را آزمایش کند. آنها طی این سه روز با برخی چالشهای کمکهای بشر دوستانه، مثل روبرو شدن با مقامات گمرک محلی آشنا می شوند.