گزارشی از حال و هوای مهر در مدرسه‌ کودکان کار

کد خبر : #2661
تاریخ انتشار : دوشنبه, 5 مهر 1395 12:15
تعداد بازدید کننده : 706
چاپ ارسال به دوستان
شما این مطلب را ارسال خواهید کرد:
گزارشی از حال و هوای مهر در مدرسه‌ کودکان کار
  • Reload بازآوری
بزرگ یا کوچک بودن حروف اهمیت ندارد
ارسال
حال و هوای روزهای اول مدرسه در اینجا برای همه متفاوت است از معلمان جوان گرفته تا دانش آموزان و مادران. در ابتدای در ورودی مادرانی را می‌بینم که دست فرزندشان را گرفته و تازه برای ثبت نام آمده‌اند. از کودک هفت ساله گرفته تا نوجوان 14 ساله در این مدرسه ابتدایی با هم درس می‌خوانند و در حیاط کوچک مدرسه‌ای که رنگ آمیزی شادی دارد دنبال هم می‌دوند و بازی می‌کنند تا زنگ به صدا در بیاید و همه سرجای خود بنشینند.

به گزارش ایسنا، مدرسه «صبح رویش» دارای دو ساختمان ویژه دختران و پسران است؛ مدرسه پسرانه آبی و مدرسه دخترانه صورتی است . مدرسه تخصصی کودکان کار صبح رویش که در محله هرندی از سال گذشته به همت خیران و کمک شهرداری تهران شروع به کار کرده است و حالا با مدیریت تیمی جوان به دنبال شناسایی و جذب کودکان کار بازمانده از تحصیل در این منطقه پرآسیب است، تلاش می‌کند دنیای کودکی را به آنها بازگرداند و کمک کند تا رویاهای شان را دست یافتنی ببینند.

داودی، مدیر مجتمع صبح رویش با بیان اینکه شعار ما در این مدرسه "جایی برای کودکی" است می‌گوید: می‌خواهیم چگونه زندگی کردن و بهتر زندگی کردن را به دانش آموزان بیاموزیم. الگوی تدریس ما بر مبنای سند تحول بنیادین و ابداع ابزار خلاقانه جدید است تا بتوانیم آن دسته از کودکان که دارای شرایط خاص بوده و یا دوست ندارند به مدرسه بیایند را ترغیب کنیم.

سارا رضاحاجی، مسئول روابط عمومی مدرسه صبح رویش درباره پایه های راه‌اندازی این مدرسه می‌گوید: ما در ابتدا در قالب NGO فعالیت می‌کردیم و موفق شدیم مجوز راه‌اندازی اولین مدرسه کودکان کار و در معرض آسیب را از آموزش و پرورش دریافت کنیم. سال گذشته حدود 400 نفر شناسایی و پرونده برای آنها تشکیل شد. با خانواده‌هایی سروکار داشتیم که فرزند 14 ساله داشتند که به مدرسه نرفته بود. گروه اجتماعی ما با خانواده ها صحبت و آنها را راضی کرد تا به مدرسه بیایند و بعدازظهر به محل کارشان بروند. بسیاری از این کودکان سر چهارراه‌ها مشغول بودند و همکاران ما آنها را به مدرسه دعوت کردند.

وی به ماجرای ثبت نام دانش آموزان در اولین سال راه‌اندازی مدرسه در سال گذشته اشاره می‌کند و می‌گوید: سال گذشته خیلی‌ها حاضر نمی‌شدند به مدرسه بیایند و ما برای جذب آنها اقدامات متفاوتی انجام می‌دهیم که برگزاری اردو از جمله آنهاست. گروه روانشناسی در مدرسه مستقر است و کودکان بر اساس مشکلشان گروه بندی شده‌اند و مسئول ثبت‌نام نیز پیگیر تک تک مشکلات بچه‌هاست.

رضا حاجی با بیان اینکه طایفه‌های مختلفی در این محله ساکن هستند که با یکدیگر سازش ندارند ولی ما در اینجا با برگزاری ورزش‌ها و بازی‌های تیمی وحدت و نظم را به کودکان می‌آموزیم اظهار می‌کند: معلمان ما در ابتدا مسائلی چون رعایت نظم را به بچه‌ها در قالب کار گروهی آموزش می‌دهند.

مسئولان این مدرسه هرچند به مشکلات مالی و سختی تامین امکانات اذعان دارند اما کمک خیران را بسیار موثر دانسته و می‌گویند که تحصیل در اینجا رایگان است و همه هزینه‌ها از سوی خیران تامین می‌شود. رضاحاجی در این باره توضیح می‌دهد که در کنار تامین هزینه کتاب و دفتر و کیف، لباس، درمان و ... با کمک خیران امکانی فراهم شد تا یک وعده صبحانه در هر روز در میان دانش آموزان توزیع کنیم. متاسفانه بسیاری از بچه‌ها دچار سوء تغذیه هستند و تنها غذایی که در طول روز می‌خورند همین صبحانه است. سعی می‌کنیم در قالب سبدهای نوروزی و ماه رمضان به خانواده ها نیز کمک کنیم. همچنان به کمک خیران در این مدرسه نیاز داریم.

وی به رویاهای کودکان کار اشاره می‌کند و می‌گوید: بسیاری از این کودکان دوست ندارند کار کنند و برخی مجال فکر کردن به آرزوهای خود را پیدا نکرده‌اند و حتی کودکی را داشتیم که وقتی از او می‌پرسیدیم می‌خواهد در آینده چه کند می‌گفت چون مادرم فال فروش است من هم می‌خواهم فال فروش بشوم. اینجا بچه‌ها وضعیت عادی در خانواده ندارند و هرکدام گرفتار مشکلاتی هستند، به همین خاطر تلاش می‌کنیم فضایی را فراهم کنیم که وقتی کودکان وارد مدرسه می‌شوند احساس امنیت و آرامش کنند، معلمان ما حتی از کار و شرایط کودک سوال نمی کنند و تنها گروه روانشناسی پیگیر این مسائل است، زیرا می‌خواهیم فارغ از مسئولیتشان در بیرون، احساس خوب و مفید بودن کنند. برخی کودکان ما در مشاغل خانگی هستند و پسرانی را داریم که کلاس ششم هستند و سرپرست خانوارند و کارهای سختی چون جوشکاری را انجام می‌دهند.

اعظم ابوالقاسمی، مسئول واحد آموزشی پسران صبح رویش در پاسخ به این پرسش که آیا کودکانی داشته‌اید که به صورت سازمان یافته و در قالب باندهایی در خیابان‌ها کار کنند می‌گوید: خیر خوشبختانه ما با چنین مسائلی روبرو نشدیم و اکثر کسانی که شناسایی شدند صاحب خانواده بودند و به علت فقر مالی یا فقر فرهنگی نتوانسته‌اند در مدرسه تحصیل کنند. ما بازدید از منزل را برای همه کودکان شناسایی شده انجام می‌دهیم و بررسی‌های دقیقی خواهیم داشت.

وی می‌افزاید: از ابزارهای تشویقی موثری برای ترغیب دانش آموزان استفاده می‌کنیم و حتی کارنامه دانش آموزان را در قالب بنر چاپ می‌کنیم و در معرض دید همه قرار می‌دهیم تا تشویق شوند.

“ گزارشی از حال و هوای مهر در مدرسه‌ کودکان کار ”