زنان و کودکان مسلمان میانمار، زیرتیغ آتش نظامیان

اگرچه مسلمانان روهینگیا سالیان سال است که مورد شدیدترین ظلم‌ها از سوی دولت میانمار قرار می‌گیرند و در واکنش به این ظلم‌ها چریک‌های روهینگیایی هر از گاهی با هدف دادخواهی به جنگ با نظامیان میانمار می‌روند اما آنچه در مرز مشترک بنگلادش و میانمار رخ داد و هزاران زن و کودک بی‌پناه روهینگیایی هدف تیراندازی نیروهای مرزی قرار گرفتند، در ادامه اتفاق‌های خونین پنجشنبه 2 و جمعه 3 شهریورماه گذشته بود.  پنجشنبه شب 2 شهریورماه گذشته چریک‌های روهینگیایی به حدود 25 پاسگاه پلیس و مقر کنترل مرزی میانمار حمله کرده و با نیروهای امنیتی کشورشان درگیر شدند که در این درگیری‌ها 89 نفر شامل 77 چریک روهینگیایی و 12 نفر از نیروهای پلیس میانمار کشته شدند. آنگ سان سوچی، رهبر میانمار نیز چریک‌های روهینگیایی را مقصر دانست و اعلام کرد، پلیس و نیروهای مرزی به حملات «تروریست‌ها» پاسخ داده و عملیات پاکسازی را آغاز کردند.
اما حادثه روز شنبه 4 شهریورماه و حمله نیروهای مرزی میانمار به زنان و کودکان بی‌گناه و غیرمسلح که برای نجات جان خود می‌خواستند از میانمار فرار کنند، نشان می‌دهد، خصومت دیرینه دولت میانمار با اقلیت مسلمان روهینگیا همچنان ادامه دارد و برای این دولت تفاوتی بین چریک‌های مسلح روهینگیا و زن و کودک و پیر و جوان غیرمسلح این اقلیت وجود ندارد و دولت میانمار بیش از آنکه به فکر تأمین امنیت باشد به فکر پاکسازی قومیتی است. 

یکی از چالش‌های جدی خانم سوچی که برنده جایزه صلح نوبل است، نحوه مدیریت وضعیت 1/1 میلیون مسلمان روهینگیایی این کشور است. اگرچه او یک سال پیش زمانی که به قدرت رسید و به چند دهه حکومت نظامیان در میانمار خاتمه داد، هیچ وعده‌ای مبنی بر بهبود وضعیت زندگی مسلمانان روهینگیا نداد اما از آنجا که یک فعال حقوق بشر بود، جامعه جهانی انتظار داشت بتواند این مشکل را در کشور به بهترین نحو حل کند. حامیان مسلمانان روهینگیا از روز شنبه 4 شهریورماه تاکنون در شبکه‌های اجتماعی تصاویری از حملات نظامیان میانمار به روستاییان روهینگیا، آتش زدن خانه‌های این اقلیت ستم دیده و کشتار آنها منتشر کرده و پست‌هایی را مبنی بر فرار برخی از این روستاییان به کوه‌های اطراف برای حفظ جانشان منتشرکرده‌اند.

محمد نور، یک روهینگیایی که در کمپی در بنگلادش زندگی می‌کند در گفت‌و‌گوی تلفنی با خبرنگار خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت، شنیده است که بیش از 10 هزار روهینگیایی پشت مرزهای بنگلادش جمع شده‌اند و می‌کوشند خود را به بنگلادش برسانند. نورالله کبیر، یک روهینگیایی دیگر گفت، پس از آنکه نیروهای امنیتی میانمار به روستاهای روهینگیایی‌ها حمله کردند بسیاری از ساکنان این روستاها فرار کرده و به مرزهای بنگلادش آمده‌اند. او افزود، خودش یک کودک 4 ساله را که در مرز تنها رها شده بود و داشت گریه می‌کرد نجات داده است. به گفته او، کودک در پاسخ به این سؤال که پدر و مادرت کجا هستند، فقط گریه می‌کرده و کبیر مجبور شده کودک را با خود به بنگلادش ببرد. روشیدا خاتون 40 ساله نیز که روز شنبه موفق شده به همراه 30 روهینگیایی دیگر از مرز گذشته و وارد بنگلادش شود به آسوشیتدپرس گفت، کل خانواده‌اش را در مسیر فرار از روستایشان گم کرده است. به گفته این زن که 11 سال پیش شوهرش را از دست داده، بسیاری از روهینگیایی‌ها پشت مرز بنگلادش در انتظار ورود به این کشور همسایه هستند و اگر نتوانند وارد بنگلادش شوند همگی کشته می‌شوند. به گفته فرید عالم، یک بنگلادشی که در روستای مرزی آمتولی زندگی می‌کند طی دو روز پنجشنبه و جمعه دست کم دو هزار روهینگیایی وارد بنگلادش شده‌اند. اما مقامات بنگلادشی هنوز آمار رسمی از تعداد روهینگیایی‌هایی که در روزهای اخیر وارد کشورشان شده‌اند، ارائه نکرده‌اند. این در حالی است که سازمان بین‌المللی مهاجرت اخیراً اعلام کرد، حدود 87 هزار روهینگیایی از ماه اکتبر به این سو وارد بنگلادش شده‌اند.

نگاه دولت میانمار به مسلمانان روهینگیا این گونه است که آنها را مهاجران غیرقانونی می‌داند و به آنها حق شهروندی نمی‌دهد در حالی که مسلمانان روهینگیا یکی از اقلیت‌های بومی میانمار هستند. حسن خان، یکی از فرماندهان گارد مرزی بنگلادش نیز به خبرنگاران گفت: حدود سه هزار روهینگیایی روز شنبه 4 شهریورماه به حاشیه رود «ناف» که مرز بنگلادش و میانمار است رسیدند. حدود 500 نفر از آنها که اغلب زن و کودک بودند [از ترس هدف تیراندازی قرار گرفتن] شب را در مناطق باتلاقی به صبح رساندند و تمام شب ما از آنها حفاظت می‌کردیم. وزارت خارجه بنگلادش نیز اعلام کرد، نگران‌کننده است که هزاران نفر از «شهروندان غیرمسلح میانمار» در مرز جمع شده‌اند که وارد بنگلادش شوند.
از اوایل دهه 1990 میلادی به این سو، روهینگیایی‌ها از میانمار به بنگلادش فرار می‌کنند و در حال حاضر حدود 400 هزار روهینگیایی در این کشور حضور دارند. این مسأله به یکی از مسائل چالش برانگیز بین دو دولت میانمار و بنگلادش تبدیل شده است به طوری که چندی پیش در نشست مشترکی که بین مقام‌های ارشد هند، بنگلادش و میانمار برگزار شد، دو کشور هند و بنگلادش اعلام کردند، قصد دارند پناهجویان روهینگیا را به میانمار بازگردانند. اتفاقی که اصلی‌ترین قربانی آن مسلمانان روهینگیایی خواهند بود اما ممکن است به تنش‌ها در منطقه نیز به طور جدی دامن بزند. گواه این ادعا نیز اقدام وزارت خارجه بنگلادش در احضار کاردار میانمار است که در جریان این اقدام، نگرانی جدی دولت بنگلادش از احتمال آغاز موج جدید هجوم پناهجویان روهینگیا به این کشور به کاردار میانمار ابلاغ شد.

منبع خبر: روزنامه ایران

عکس: الجزیره